Kartzela honen egoera oso kazkarra da, izan ere 20 pertsonentzako logela baten 34 pertsona lo egiten dute, eta oherik ez badute, lurrean lo egiten dute, mantarik gabe. Sukaldea labezomorroz beterik daude, eta 4 egun igaro ahal dira jan barik.
Komunak lurrean egindako zulo bat da, eta kexatu ezkero, kolpeak ematen dizkiete zaintzaileak presoei.
Emakumeei egiten dizkieten araketak, zaintzaile emakumeak izan beharrean gizonezkoak izaten dira, eta haietaz barre egiten dute.
Horretaz gain, zaintzaileak tabakoa lapurtzeraino heltzen dira.
Espainiako kontsulatua ez du ezer egiten, soilik kartzelara hurbiltzen da ezer egin barik, eta pobrezi ziurtagiria (Espainian gelditzen den kondena betetzera ematen duen posibilitatea da) hainbat hilez itxaroten dute, eta prozesu arintzeko kontsulatua abokatu bat kontratatzea gomendatzen dute, izugarrizko dirua kostatzen duena.
Kartzela honetan dauden Espainiar askok eta askok trafiko droga egiteagatik daude, baina beste batzuk erroreengandik bertan aurkitzen dira.
María del Carmen Ramírez Onieva (beste artikulu batean aipatua), bere izena argi esaten du, eta berak kontatzen duenaren arabera, bera errugabea da, eta azalpenetan parte hartu du beste preso batzuekin batera.
Informazio iturria: El mundo aldizkaria (idatzizko edizioa)
No hay comentarios:
Publicar un comentario